ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΟΥ ΑΣΩΠΟΥ ΚΑΙ ΜΕΣΣΑΠΙΑΣ ΕΧΟΥΝ ΙΔΙΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΛΙΦΟΡΝΕΖΟΥΣ!

Ζητάμε καθαρό νερό με εισαγωγή ξεχωριστού ορίου για το εξασθενές χρώμιο, στα όρια του ανιχνεύσιμου

Στις 27 Ιουλίου 2011, με μια απόφαση σταθμό,  η Υπηρεσία Εκτίμησης Περιβαλλοντικού Κινδύνου στην Καλιφόρνια ανακοίνωσε επίσημα ότι υιοθετεί τα 0.02ppb(μέρη ανά δισεκατομμύριο) ως αποδεκτή συγκέντρωση ελάχιστης επικινδυνότητας (PublicHealthGoal) για το εξασθενές χρώμιο στο πόσιμο νερό! Το όριο αυτό αντιπροσωπεύει τα επίπεδα εξασθενούς χρωμίου τα οποία δεν προκαλούν στατιστικά σημαντική αύξηση των κινδύνων για την ανθρώπινη υγεία. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι από ένα εκατομμύριο ανθρώπων που πίνουν καθημερινά επι 70 χρόνια 2 λίτρα νερού με την συγκεκριμένη συγκέντρωση εξασθενούς χρωμίου μπορεί να αρρωστήσει μόνο ένας από καρκίνο σχετιζόμενο με αυτό.  Τραγική ειρωνεία ότι την ίδια στιγμή οι κάτοικοι της περιοχής του Ασωπού και της Μεσσαπίας συνεχίζουν να καταναλώνουν νερό με μέση περιεκτικότητα σε εξασθενές χρώμιο τα 50-70 ppb!! Hεπίσημη υιοθέτηση του ορίου αυτού για το εξασθενές χρώμιο στο νερό στην Καλιφόρνια είναι αποτέλεσμα μακροχρόνιων μελετών, που απέδειξαν -πέρα από κάθε αμφιβολία- την καρκινογόνο δράση και τοξικότητα του εξασθενούς χρωμίου μέσω κατάποσης. Η συγκέντρωση αυτή, που είναι εξαιρετικά χαμηλή (0.02 ppb) λόγω της ισχυρής τοξικότητας του εξασθενούς χρωμίου, θα αποτελέσει το βασικό εργαλείο για την εισαγωγή νέου διακριτού, δεσμευτικού ορίου για το εξασθενές χρώμιο στο πόσιμο νερό, λαμβάνοντας υπόψη και οικονομοτεχνικούς όρους για την επεξεργασία των επιβαρυμένων υδάτων, προσεγγίζοντας όμως κατά το μέγιστο δυνατό την τιμή των 0.02 ppb. Με τα παραπάνω δεδομένα θεωρείται εξαιρετικά πιθανή η εισαγωγή ενός δεσμευτικού ορίου για το εξασθενές χρώμιο στο πόσιμο νερό, στα επίπεδα του 1 ppb, ενώ εδώ και χρόνια στην Αμερική είναι εφικτή η ανίχνευση σημαντικά χαμηλότερων συγκεντρώσεων. Στην Ελλάδα είναι γνωστό και τεκμηριωμένο το πρόβλημα της σοβαρής βιομηχανικής ρύπανσης των υπόγειων και επιφανειακών νερών στις παρα-ασώπιες περιοχές της Αττικής και Βοιωτίας αλλά και στην περιοχή της Μεσσαπίας στην Εύβοια, με έμφαση στις ιδιαίτερα υψηλές συγκεντρώσεις του εξασθενούς χρωμίου, που σε ορισμένες περιπτώσεις ξεπερνούν και τα 100 ppb. Παρά την τεκμηρίωση και την επίσημη καταγραφή και αποδοχή του προβλήματος από την κεντρική διοίκηση (Υπουργεία Περιβάλλοντος και  Υγείας) και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, υπάρχει τεράστια καθυστέρηση στην λήψη μέτρων προστασίας της υγείας των κατοίκων, ιδιαίτερα των ευπαθών ομάδων πληθυσμού όπως οι έγκυες γυναίκες, τα βρέφη, οι χρόνια νοσούντες. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος , η ηγεσία του οποίου είχε επισκεφθεί τα Οινόφυτα Βοιωτίας το Φεβρουάριο του 2010 δεσμεύτηκε για θέσπιση ξεχωριστού ορίου για το εξασθενές χρώμιο στα επίπεδα του 2-4 ppb, δέσμευση που έπεσε στο κενό. Στη συνέχεια, το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Χαλκίδας θέσπισε ελάχιστη επιτρεπόμενη συγκέντρωση στο πόσιμο νερό της Μεσσαπίας τα 2 ppbσε μια απόφαση-σταθμό τον Ιούνιο του 2010. Σε απάντηση, το ΥΠΕΚΑ προανήγγειλε επιστημονικό συνέδριο για να διερευνηθεί, μεταξύ άλλων η τοξικότητα του εξασθενούς χρωμίου Cr(VI) στην ανθρώπινη υγεία αλλά και η δυνατότητα ανίχνευσής του. Τα πολύ σημαντικά αποτελέσματα αυτού του συνεδρίου, όπως και τα καταλυτικά αποτελέσματα της επιδημιολογικής μελέτης Λινού στα Οινόφυτα συζητήθηκαν στη διάρκεια συνάντησης αντιπροσωπείας των Οικολόγων Πράσινων με το Γεν. Γραμματέα Υδάτων του ΥΠΕΚΑ κ. Α. Ανδρεαδάκη, τον Ιανουάριο του 2011. Προσφάτως όμως, το αρμόδιο υπουργείο Υγείας με την εγκύκλιό του περί «συμπληρωματικής παρακολούθησης νερού ανθρώπινης κατανάλωσης» (7.6.2011),επέλεξε να μη λάβει ουσιαστικά μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείαςπροτρέποντας τους Δήμους και τις Περιφέρειες σε επιπλέον μετρήσεις ποιότητας νερού, τη στιγμή που είναι ήδη τεκμηριωμένη η βαριά ρύπανση του υπόγειου νερού με εξασθενές χρώμιο στις παρα-ασώπειες περιοχές της Βοιωτίας και Μεσσαπίας! Κι ενώ οι κάτοικοι των επιβαρυμένων περιοχών κινδυνεύουν, η κυβέρνηση επιλέγει να κρύβεται πίσω από παραπλανητικές εγκυκλίους ροκανίζοντας τον χρόνο, αντί να δώσει στους ΟΤΑ σαφείς οδηγίες για ουσιαστικά μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας με παροχή καθαρού πόσιμου νερού. Οι Οικολόγοι Πράσινοι συμπαραστεκόμαστε στον αγώνα των κατοίκων για το αυτονόητο δικαίωμα σε καθαρό, ασφαλές πόσιμο νερό! Είναι παραπάνω από ώριμο το αίτημα για τη θέσπιση ξεχωριστού, πανελλαδικού ορίου για το εξασθενές χρώμιο στα επίπεδα του ανιχνεύσιμου!Είναι αυτονόητη η ανάγκη για παροχή καθαρού πόσιμου νερού στους κατοίκους, άμεσα! Η Θεματική Ομάδα Περιβάλλοντος των Οικολόγων Πράσινων

Τι προτείνουν οι Οικολόγοι Πράσινοι για την οικονομία

Να επενδύσουμε στη διέξοδο από την κρίση 

Μερικές φορές, ειδήσεις που δεν έχουν απασχολήσει πολύ τη δημοσιότητα μπορεί να κρύβουν στοιχεία – κλειδιά για την ανάλυση των εξελίξεων και το σχεδιασμό λύσεων. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν τρεις ειδήσεις των τελευταίων εβδομάδων:  

• Στη 1 Ιουνίου δημοσιοποιήθηκε παρουσία του πρωθυπουργού η Έκθεση της  Τράπεζας της Ελλάδος για το κόστος της κλιματικής αλλαγής στην Ελλάδα http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1984659: θα είναι 700δις ευρώ, δυο φορές όσο το συνολικό χρέος που ήδη μας πνίγει.
•  Στις 21 Μάιου ο Matthias Kollatz-Ahnen, αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων δήλωσε ότι η τράπεζά του είναι διαθέσιμη να χρηματοδοτήσει ένα 15ετές Σχέδιο Μάρσαλ για την ελληνική οικονομίαhttp://www.sueddeutsche.de/geld/griechenland-marshall-plan-fuer-ein-marodes-land-1.1099950
• Στις 7 Ιουνίου, ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ ζήτησε στο ευρωκοινοβούλιο να ελεγχθούν οι ελληνικές καταθέσεις στο εξωτερικό, για να πάρει μάλιστα θετική απάντηση από τον κ. Μπαρόζο. http://tvxs.gr/news/

Και οι τρεις αυτές ειδήσεις, έρχονται να συναντήσουν προτάσεις του ελληνικού πράσινου κινήματος. Οι Οικολόγοι Πράσινοι λέμε από την αρχή ότι χρειαζόμαστε ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ ΔΙΕΞΟΔΟ από την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική κρίση, και επιμένουμε ότι είναι απόλυτη (και εφικτή) προτεραιότητα να επενδύσουμε στη διέξοδο από την κρίση. Από το Μάιο του 2010 ζητάμε συνεχώς να ελεγχθούν φορολογικά τα κεφάλαια που βγήκαν εκτός Ελλάδος με την κρίση, ενώ το έχουμε θέσει χωρίς αποτέλεσμα ακόμη και στον ίδιο τον υπουργό Οικονομικών.

 Παράθυρο σ’ ένα σκοτεινό δωμάτιο

Η Ελλάδα βιώνει σήμερα μια βαθιά και πολυεπίπεδη κρίση, στην οικονομία, την κοινωνική συνοχή, το περιβάλλον, τις αξίες και τους θεσμούς, την πολιτική. Ειδικά για την οικονομία, έχουμε μια κρίση τόσο ελληνική όσο και ευρωπαϊκή:

• Στην ελληνική της διάσταση, είμαστε ο αδύναμος κρίκος της ευρωζώνης: όμηροι ταυτόχρονα στο χρέος, το δημοσιονομικό έλλειμμα και το ελλειμματικό ισοζύγιο.
• Στην ευρωπαϊκή διάσταση έχουμε ένα κοινό νόμισμα σε σαθρά θεμέλια: χωρίς ομοσπονδιακές δομές, χωρίς επαρκή κοινό προϋπολογισμό και μεταβιβάσεις, με μια Κεντρική Τράπεζα που επί χρόνια διευκόλυνε τον υπερδανεισμό όταν δεν έπρεπε, και που τώρα στραγγαλίζει τις πιο αδύναμες οικονομίες την ώρα που χρειάζεται να ανασάνουν.

Στο δύσκολο αυτό οικονομικό τοπίο, η Πράσινη Πρόταση είναι να δώσουμε απόλυτη προτεραιότητα στην ταυτόχρονη διέξοδο από την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική κρίση:

• Με τόνωση της οικονομίας με εκτεταμένες επενδύσεις για τις «υποδομές βιωσιμότητας» που λείπουν από την οικονομία
• Με μαζική δημιουργία νέων πράσινων θέσεων εργασίας ή διατήρηση-πρασίνισμα υπαρχόντων.

• Με ανασχεδιασμό της οικονομίας και συμφιλίωσή της με το περιβάλλον.

Το πλαίσιο αυτό, περιλαμβάνει και τη διάσταση της δημοσιονομική εξυγίανσης, όχι τόσο για λόγους οικονομικής ορθοδοξίας αλλά πρώτα ως διαγενεακή δικαιοσύνη, καθώς καμιά γενιά δεν έχει δικαίωμα να μεταφέρει στις επόμενες το οικονομικό ή περιβαλλοντικό κόστος της δικής της ευημερίας.

Οι απαντήσεις αυτές αναπτύσσονται σε όλα τα επίπεδα:

• Σε εθνική κλίμακα, όπου κεντρικοί άξονες οφείλουν να είναι η βιώσιμη ανασυγκρότηση της υπαίθρου (ιδιαίτερα των ορεινών και ημιορεινών περιοχών), η απεξάρτηση από το πετρέλαιο και το λιγνίτη, η αναβάθμιση των συλλογικών αγαθών (από καθαρές ακτές μέχρι ποιοτική δημόσια παιδεία) ως αντίβαρο στη συρρίκνωση της αγοραστικής μας δύναμης.
• Σε τοπικό επίπεδο, με βιώσιμες απαντήσεις στα πλαίσια της αυτοδιοίκησης και της τοπικής οικονομίας, αλλά και με θεσμούς κοινωνικής οικονομίας που θα λειτουργούν και ως «δίχτυ ασφαλείας» για τους ασθενέστερους: συνεταιρισμοί παραγωγών καταναλωτών, τράπεζες χρόνου, δίκτυα ανταλλαγών και παράλληλα τοπικά «νομίσματα». 
• Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με επαναθεμελίωση της ευρωζώνης σε βάσεις επαρκών δημόσιων πόρων (όπως Φόρος Χρηματοοικονομικών Συναλλαγών και ευρωομόλογα), φορολογικής και οικονομικής συνοχής (με εύρωστο κοινό προϋπολογισμό και ισχυρή περιφερειακή πολιτική), ενσωμάτωσης της κοινωνικής και περιβαλλοντικής διάστασης σε νέους οικονομικούς δείκτες. Η κοινή αυτή πρόταση των Πράσινων, ως απάντηση στο «Σύμφωνο για το Ευρώ», έχει κωδικοποιηθεί στο Σύμφωνο Βιώσιμης Ευημερίας, http://www.ecogreens-gr.org/cms/index.php?option=com_content&view=article&id=2242:--------l---r-,

Οι πόροι για να επενδύσουμε σε μια βιώσιμη διέξοδο, μπορούν να προέλθουν:  

• Από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και το «Σχέδιο Μάρσαλ» που αναφέραμε ως είδηση στην αρχή.
• Από «επενδυτικά ευρωομόλογα» που θα πρέπει να εκδοθούν στο πλαίσιο μιας πανευρωπαϊκής πολιτικής εξόδου από την κρίση.
• Από μια ισχυρή και στοχευμένη ευρωπαϊκή πολιτική Περιφερειακής Συνοχής, όπου αυτή την περίοδο οριστικοποιούνται οι βασικές κατευθύνσεις για μετά το 2013.
• Από «εκτροπή» των κρατικών εγγυήσεων για τις τράπεζες (που δυστυχώς διοχετεύθηκαν σε τοξικά ελληνικά ομόλογα), προς την πραγματική οικονομία και προς πράσινες επενδύσεις σε επίπεδο νοικοκυριών.
• Από την αποτελεσματική κάλυψη της υστέρησης των δημόσιων εσόδων, κάλυψη που πρέπει να αποτελέσει πολιτική προτεραιότητα.
• Από αναμόρφωση της φορολογίας, ως εργαλείου για ενθάρρυνση-αποθάρρυνση δραστηριοτήτων, ανάλογα με τις θετικές ή αρνητικές επιπτώσεις τους στο περιβάλλον και την κοινωνία.
• Από βιώσιμες χρήσεις στην υπάρχουσα δημόσια περιουσία.
• Από βιώσιμη δημοσιονομική εξυγίανση, χωρίς επιθέσεις στην κοινωνική και περιβαλλοντική βιωσιμότητα.
• Με επείγουσα προώθηση των «περιβαλλοντικών εργαλείων», όπως το  δασολόγιο και ο βιώσιμος χωροταξικός σχεδιασμός.

Μέρος της λύσης, όχι όμως και λύση καθεαυτή, είναι και η αναδιάρθρωση του χρέους. Πέρα από τυχόν απεχθή χρέη που απαιτούν Λογιστικό Έλεγχο, κριτήριο είναι τι μέρος του μπορεί να αποπληρωθεί χωρίς να πληγεί μόνιμα η βιωσιμότητα της χώρας. Για το υπόλοιπο πρέπει να βρεθεί λύση επιμερισμού του βάρους σε ευρωπαϊκό επίπεδο - στο πλαίσιο των προτάσεων που καταθέτουν και οι Πράσινοι - με παράλληλη  διεκδίκηση νομισματικής και περιφερειακής πολιτικής που να δίνει ανάσες στις ασθενέστερες οικονομίες. Μια τέτοια αλλαγή ευρωπαϊκής πολιτικής θα επιτρέψει και αποπληρωμή ,μεγαλύτερου μέρους του χρέους.  

Συσσωρεύοντας αδιέξοδα και επιβραβεύοντας το χειρότερο

Η πράσινη πρόταση που μόλις σκιαγραφήσαμε, βρίσκεται στον αντίποδα των κλασσικών συνταγών ύφεσης - πάγιας πολιτικής του ΔΝΤ - που εξακολουθούν να προωθούνται τόσο με το Μνημόνιο όσο και με το Μεσοπρόθεσμο (οι σχετικές παρατηρήσεις των Οικολόγων Πράσινων, στο http://www.ecogreens-gr.org/cms/index.php?option=com_content&view=article&id=2244:51-----)

. Στην ουσία:  

• Στύβουν την οικονομία, αντί να την αναπροσανατολίσουν.
• Ρίχνουν όλο το βάρος στη δραστική υποτίμηση της εργασίας, αντί να ασχοληθούν σοβαρά με όσα δημιουργούν το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας.
• Περιμένουν ανάκαμψη μέσω άμεσων ξένων επενδύσεων, όπου προωθούν ως ανάπτυξη ό,τι πιο αδιέξοδο: εξορύξεις, τουρισμός all inclusive με μηδενική σχεδόν σύνδεση με την τοπική οικονομία, εμμονή με τα υδροβόρα γήπεδα γκολφ σε άνυδρες περιοχές, «χτίζουμε και πουλάμε» για εκατοντάδες χιλιάδες τουριστικές κατοικίες σαν αυτές που έφεραν τη φούσκα των ακινήτων στην Ισπανία και σήμερα ερημώνουν αδιάθετες.
• Θυσιάζουν τη χώρα και την κοινωνία, θεωρώντας απόλυτη προτεραιότητα την εξυπηρέτηση του χρέους.

Σε επίπεδο κοινωνίας, το «αλλάζουμε ή βουλιάζουμε», για την κυβέρνηση (αλλά και την τρόικα που εγκρίνει τα μέτρα) έχει ήδη γίνει «ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΟΥΜΕ Ο,ΤΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ»:  

• Η περαίωση επιβράβευσε τη φοροδιαφυγή.
• Τα σχέδια για μαζική νομιμοποίηση αυθαιρέτων (και δεν πρόκειται εδώ για την αυτοσχέδια στέγαση των φτωχών της δεκαετίας του ’60), τη λεηλασία σε βάρος του περιβάλλοντος.
• Η εξαίρεση της αγοράς κατοικιών από το Πόθεν Έσχες, επιβραβεύει το μαύρο χρήμα.

Σηκώνοντας (και) το γάντι για τη συναίνεση

Οι δύο τελευταίες πολιτικές αποτελούν και προϊόν διακομματικής συναίνεσης, λέξη που τελευταία ακούγεται πολύ. Για την κοινωνία, εξίσου χρήσιμες με τις συναινέσεις μπορούν να είναι και οι αντιπαραθέσεις με ουσία και αντίκρισμα, όμως το πολιτικό σύστημα δυστυχώς δεν είναι σε θέση να δώσει ούτε το ένα ούτε το άλλο.

Τα δύο κόμματα εξουσίας, έχουν πάντως κοινές στρατηγικές και σε πολλά από τα χειρότερα συναινούν ήδη. Συναινούν στην έμφαση στις ιδιωτικοποιήσεις και τις περικοπές δαπανών, και στην αδιαφορία (για να μην πούμε κάτι χειρότερο) για την απαραίτητη αναβάθμιση των συλλογικών αγαθών και των υπηρεσιών που δικαιούμαστε ως πολίτες. Εκεί που δε συναινούν είναι στην από κοινού ανάληψη του πολιτικού κόστους.

Το γάντι που πέταξε ο πρωθυπουργός για συναίνεση, σίγουρα δεν απευθύνεται στις πολιτικές δυνάμεις με τις οποίες αρνείται ο ίδιος να συνομιλήσει. Από την πλευρά μας όμως θα το σηκώσουμε, έστω και ως παρείσακτοι. Μια ειλικρινής λοιπόν αναζήτηση συναίνεσης θα έπρεπε να περιλαμβάνει ουσιαστική συζήτηση για:

• Τι διεκδικούμε ΓΙΑ την Ευρώπη ως Ευρωπαίοι πολίτες, για βιώσιμη μεταρρύθμιση της ευρωζώνης, όχι μόνο τι ζητάμε ΑΠΟ αυτήν ως αδύναμος κρίκος της.
• Τι μπορεί να αντέξει η χώρα: ποιες θα πρέπει να είναι οι κόκκινες γραμμές στη φορολογία, τις περικοπές, στα κριτήρια και τα όρια που θέτουμε για τη δημόσια περιουσία και τις ιδιωτικοποιήσεις.
• Τι δεν πήγε καλά με το Μνημόνιο 1, τι διασφαλίζει ότι δεν θα συμβεί το ίδιο και με τα επιπλέον μέτρα.
• Με τι τρόπους και επιχειρήματα απευθυνόμαστε στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, πώς ανατρέπουμε τα στερεότυπα, πώς εξηγούμε πειστικά τις ευρωπαϊκές παραμέτρους του ελληνικού προβλήματος.
• Τι γίνεται αν η Κομισιόν και οι κυβερνήσεις αρνηθούν τις ελληνικές προτάσεις. Τι μέτρα θα απαιτούσε ένα σενάριο άμεσου μηδενισμού του πρωτογενούς ελλείμματος, αν δε θέλαμε να υποχωρήσουμε στις απαιτήσεις τους; 

Προς το παρόν πάντως ζητούν βοήθεια για διλήμματα που έχουν δημιουργήσει και οι ίδιοι:

• Με την απουσία πολιτικής βούλησης να αναμετρηθούν με τη φοροδιαφυγή, τη διαφθορά και τις γκρίζες περιουσίες.
• Με την άρνηση να κάνουν και οι ίδιοι θυσίες: ενδεικτικά ο προϋπολογισμός της Βουλής και της ΠτΔ παραμένει στα ίδια επίπεδα.
• Με την επιμονή τους να διαπραγματεύονται με τα χέρια ψηλά και την αδυναμία τους ακόμη και να διανοηθούν ότι θα μπορούσαν να διεκδικήσουν αλλαγές πολιτικής σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Για ένα Νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο

Η ανάγκη λοιπόν για θετικές προτάσεις και βιώσιμη διέξοδο μας φέρνει:

• Απέναντι στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα και το Μνημόνιο, γιατί άλλο δημοσιονομική εξυγίανση και άλλο επίθεση στην κοινωνική και περιβαλλοντική βιωσιμότητα.
• Απέναντι στο λαϊκισμό της μειωμένης φορολογίας, που καταφέρνει να συνδυάσει τη νεοφιλελεύθερη κοινωνική αναλγησία του Ρήγκαν με την απόλυτη ανευθυνότητα του «Τσοβόλα δώστα όλα». Αν θέλουμε κάποια στιγμή να αφήσουμε πίσω μας την κρίση, δε χρειαζόμαστε ούτε υψηλότερη ούτε χαμηλότερη φορολογία, αλλά φορολογία δικαιότερη, πιο στοχευμένη και ανταποδοτικότερη, που να εισπράττεται εξ ολοκλήρου.  
• Απέναντι και τον αντιευρωπαϊκό λαϊκισμό που επιμένει ότι εκτός ευρώ και Ε.Ε. θα είμαστε καλύτερα, χωρίς να αναφέρει ότι πάγια πολιτική του Δ.Ν.Τ. είναι ΚΑΙ οι υποτιμήσεις εθνικού νομίσματος, ούτε ότι αυτό θα στοίχιζε στην αγοραστική δύναμη των εργαζομένων ακόμη περισσότερο από το Μνημόνιο. Ας μας πουν ποιας από τις γειτονικές μας χώρες, που πέρασαν κι αυτές θεραπείες σοκ και οι περισσότερες δε συμμετέχουν προς το παρόν στην Ε.Ε,, θα ήθελαν να ακολουθήσουμε την πορεία. 

Οι Οικολόγοι Πράσινοι απορρίπτουμε τόσο αυτό που συμβαίνει σήμερα, όσο και τη νοσταλγία για την πριν το Μνημόνιο αδιέξοδη εποχή. Θέλουμε να βάλουμε τις βάσεις για ένα άλλο πρότυπο Βιώσιμης Ευημερίας, ένα Νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο, στηριγμένο κυρίως στην αλληλεγγύη, τα συλλογικά αγαθά και την ποιότητα ζωής ως δικαίωμα για όλους, ανεξάρτητα από αγοραστική δύναμη.

Αισθανόμαστε τη μη βία και την  αυτενέργεια των πολιτών, όπως εκφράζονται στις πλατείες με το κίνημα των τελευταίων εβδομάδων, ως σημαντική ελπίδα για όλη την ελληνική κοινωνία. Στην πρόσκλησή τους, που μας καλεί μάλιστα για πρώτη φορά να απεργήσουμε και ως καταναλωτές, θα είμαστε παρόντες κι εμείς.

Το κείμενο αποτελεί επεξεργασμένη μορφή εισήγησης από τον εκπρόσωπο Τύπου των Οικολόγων Πράσινων Γιάννη Παρασκευόπουλο της παρουσίασης της πολιτικής πρότασης των Οικολόγων Πράσινων για την οικονομία και την κρίση, στις 14 Ιουνίου, στην αίθουσα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Αθήνα.  

alternative disorder news: Το αληθινό κόστος του φθηνού κρέατος.

alternative disorder news: Το αληθινό κόστος του φθηνού κρέατος.

Μια άλλη οικονομία είναι εφικτή - Εκδήλωση στην Χαλκίδα

Αγαπητοί φίλοι/ες,

Οι Οικολόγοι Πράσινοι Εύβοιας σας προσκαλούμε το Σάββατο 12 Μαρτίου στο Εργατικό Κέντρο Εύβοιας (Φριζή 10) για να παρακολουθήσουμε το πολύ ενδιαφέρον ντοκυμαντέρ "Φόρος τιμής στην Καταλονία ΙΙ".
Λίγα λόγια για το ντοκυμαντέρ παρακάτω:
"Σε ένα κόσμο που αλλάζει ραγδαία, μια άλλη κοινωνία (αυτο)οργανώνεται. Απέναντι στην δικτατορία των ιδιωτικών τραπεζών και των νεοφιλελεύθερων αγορών, οι τοπικές κοινωνίες παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους, οργανώνουν δημιουργικές αντιστάσεις από τα κάτω και μια άλλη οικονομία που δεν στηρίζεται στα χρήματα και το κέρδος. Επαναπροσδιορίζουν τις ανάγκες τους, μειώνουν τη κατανάλωση, αυτοδιαχειρίζονται την τροφή και την ενέργειά τους, τοπικοποιούν την παραγωγή, συναλλάσσονται χωρίς μεσάζοντες και συνδιαμορφώνουν ένα άλλο κόσμο, εδώ και τώρα."
Η προβολή θα ξεκινήσει στις 18:00.
Στην συνέχεια θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση.